Dybuk przylgnął do Petera/Pythona (Itay Tiran) w przeddzień jego ślubu z piękną Żanettą (Agnieszka Żulewska). Przylgnął i tak z nim tańczył, aż wyrwał go z rzeczywistości, jeśli taka kiedykolwiek istniała. Hana, bo tak przedstawił się dybuk, wykorzystała sprzyjający moment by w postaci Petera mogła spełnić swe przeznaczenie, które dawno temu przerwała jej okrutna śmierć, ukrywszy
Mówią, że niewola przenoszona jest jak życie, drogą płciową. Wyssana z mlekiem matki, systemowa i socjalna, międzynarodowa i ponadczasowa, wgrana programowo na wieki wieków Amen. Z taką niewolą chciała rozprawić się Grace, bohaterka filmu Manderley w reżyserii Larsa von Triera, która opuściwszy miasto ‘dobrych ludzi’ o wdzięcznej nazwie Dogville, na jednej z plantacji bawełny w
To był początek wiosny. Natura piękniała. Stary traktor kuśtykał po nierównej drodze. W przyczepie dla świń, przyodziana w królewską czerwień, rozsiadła się niczym na tronie miejscowa Jokasta*. Pierwszy raz od kilku lat poczuła się atrakcyjna. Wiatr odnowy rozwiewał jej srebrzyste włosy, gdy rozchylała żylaste uda, rumieniec bezwstydu zakwitł na skwaśniałej twarzy. Triumfowała. Znów miała go
Dear Friends, It was very successful, fruitful and productive year! I want to say thank you to: Aeon Rose – Sick Bacchus – Ontology Films Kisito Assangni – TIME is Love Screening – international video art program. Anabelle Boko – Time is Love Screening Wilfried Agricola de Cologne – Cologne OFF – Art & moving
Sick Bacchus (2016) W pułapce przejedzenia. Londyn to fantastyczna metropolia. Jedna ze stolic światowej konsumpcji. Wiecznie głodny, trawiący i wydalający żywy organizm. Moloch wchłaniający kozły ofiarne. Klasowość. Hierarchiczność. Panowie i Niewolnicy. Super Rich i masa sługusów z całego świata zapierdalająca by kasa się zgadzała. Gdzieś w tle ciche popierdywanie o uprzejmości, poprawności politycznej, prawach człowieka,
Video Work Involuntary Memory (2014) powstało w Llanidloes, w Walii. http://www.imdb.com/title/tt3826334/ Prawdopodobnie i przypuszczalnie obok On being an Angel (2014) oraz Yggdrasil (2015) jako część tryptyku poświęconego psychologii, traumatologii i próbom wyjścia z trudnych i skomplikowanych sytuacji historyczno-społeczno-rodzinnych. Jako źródło inspiracji posłużyła mi fotografia Lee Miller, Dead SS Guard in Canal, Dachau, Germany. Trauma historyczna,
Kocham Paryż. Spędziłam tu z przerwami niemal 5 lat i właśnie w tym niebieskim mieście rozkwitał słodki ptak mej wczesnej młodości (2004-2009). Awanturnicze życie w paryskiej bohemie artystycznej, ballady i romanse, upadki i wzloty, wolność do utraty tchu, równowość i braterstwo. Tak żyliśmy. Tak kochaliśmy. Tak bimbaliśmy. Byliśmy szczęśliwi. Wielokulturowość? To nigdy nie był problem.
