Tangarines (2016) – Owoce Wojny.
Zaza Urushadze w filmie Tangerines w prosty acz głęboko poetycki sposób przedstawił bezsens wszelkich działań wojennych.
Rok 1992. Dwaj estońscy plantatorzy mandarynek Starzec Ivo (Lembit Ulsfak) i jego przyjaciel Margus przygotowują się do zbioru owoców, mimo iż Abchazja, kraina, gdzie leży ich wioska, walczy o odłączenie się od Gruzji.
Oczekiwanie na pomoc przy zbieraniu drzewopłodów przerywa atak, po ktorym Ivo decyduje się na pomoc dwóm rannym żołnierzom walczącym po przeciwnych stronach.
W tym doskonałym filmie psychologia, natura oraz rytuał życia codziennego w trudnych warunkach wojennych, wyrzeźbiły obraz człowieczeństwa, ktore wznosi sie ponad podziałami i nienawiscią stworzoną na potrzeby konfliktów zbrojnych.
Nie ma lepszych i gorszych, bardziej i mniej godnych, ważnych, nieważnych, ofiar i katów, zwycięzców i przegranych.
Ponad podziałami jest tylko miłość i szacunek, współpraca i pokój.
Przez stulecia rzesze baranów, baranków bożych, nie-winnych, tabuny agresywnych w hipnozie szły na rzeź dla chwały i chciwości PANA.
Martyrologia
Biologia
Panowie I Słudzy,
I ich wieczne męki
pośród żywych i umarłych.
Krew zatruta wódką,
a Wola honorem nie honorowym.
Władza podrzyna gardła,
I chowa trupy w zdobytej ziemi.
Nie dla was Szczęście Baranki Boże
dla Was
Cierpienie I Pamięć.
Ile warte nie wie nikt.
Monika K. Adler
—————————
Tangerines is a 2013 Estonian-Georgian film directed, produced and written by Zaza Urushadze. Set during the 1992–1993 War in Abkhazia, the film is a morality tale addressing issues of conflict, reconciliation and pacifism.It was filmed in Guria, Georgia.
It was nominated for the Best Foreign Language Film at the 87th Academy Awards and was among the five nominated films at the 72nd Golden Globe Awards for best foreign language film. Source: Wikipedia