Life is such a simple yet cruel thing. Monika K. Adler – 5 years in London Over 50 – FILM & ART EXHIBITION Film Festivals and Exhibitions WORKS Works PRESS Press PUBLICATIONS Publications SICK BACCHUS – debut feature film SICK BACCHUS, 2017 Monika K. Adler, London 2 August 2017-2012
Sny o potędze, mentalne totalitaryzmy, nacjonalizm wzmocniony przez fundamentalizm religijny żywią monoteistycznego pasożyta zwanego Patriarchatem. Margaret Atwood w kultowej powieści Opowieść podręcznej (1985) i twórcy serialu o tym samym tytule (Handmaid’s tale, Hulu production, 2017) zabierają nas do Gilead (byłe Stany Zjednoczone), państwa niedalekiej przyszłości, gdzie totalitarny rząd fundamentalistów religijnych utrzymuje stan wojny domowej. Społeczeństwo
PARAPHILIA MAGAZINE from THE AMBIVALENT BODY: ON THE SHORT FILMS OF MONIKA K. ADLER By Robert Smart In Chernobyl of Love, we encounter yet another female victim of love gone wrong. Once again Adler herself plays the lead role as the romantic female suffering a profoundly singular “meltdown” after her male lover rejects her. Chernobyl
Chernobyl of love film review by Ada Cartianu As usual, Monika K. Adler is shocking again with her unique and rebellious creativity. Chernobyl of Love is an intriguing film which can infiltrate at the beginning a fear of watching it till the end. With a dramatic consumption based on physical reactions and details more than
Miłość i Śmierć… Eros i Tanatos… Przemijanie i Umieranie… Życie… Teraz – Zaraz – i Potem. Napisać w kilku słowach o Wielkich Sprawach bez patosu czy ‘melancholii banału’ to rzecz wykonalna, lecz rzadka. Nie piszę więc NIC! (…) Film i kreacja Krystyny Jandy nie do Zapomnienia. *In small-town Poland in the late 1950s, an ageing
Tomasz Wasilewski trochę w stylu Haneke opowiedział historie 4 kobiet – nie kochanych lub nie kochanych ‘dość oraz mężczyzn, umożliwiających im granie tej roli. Uzależnieni od cierpienia. Aktorzy i aktorki – prywatnych oper mydlanych – rodzinnych dramatów – monologów w nowoczesnych jaskiniach, gdzie otarcie sie o inne ciało, graniczy z cudem. Po co więc cierpieć
Artystą się JEST a nie bywa. W pokoju na warszawskim blokowisku, można? Między żoną, matką, teściową i synem we śnie samobójczym, tak? Można.
Napiszę krótko. Wojciech Smarzowski w Wołyniu przedstawił Wielką Zwierzęcość gatunku dumnie zwanego ludzkim. Kły, pazury, odbyt, libido i mnóstwo agresji, czasem uśpionej, acz tykającej jak bomba domowej roboty. Wojna kumuluje stany drapieżne. Daje wyżyć się, wykrzyczeć nieokiełznanej otchłani nie wiadomo z jakich powodów złem nazwanej. Gdzie zło i dobro, tam człowieka brak. Dwa guziki –
Nudy Panie. Nudy Kurewskie. Nudy Bezczelne dla Smutnych Ludzi.
Siódmy kontynent (1989)*, debiut kinowy Michaela Haneke, inspirowany prawdziwymi wydarzeniami z życia austryjackiej rodziny klasy średniej, która popełnia samobójstwo z ‘przejedzenia’, jest wciąż tak aktualny, że wybitnie gwałci spokój codziennej konsumpcji. Cytujac JJ Ballarda – nasze życie zbudowane jest na olbrzymiej liczbie iluzji, problem pojawia się, gdy zapominamy, że to iluzje i nagle zderzamy się
